Dag 13 in Egypte. Gisteren de hele dag getelefoneerd en gemaild om nieuws te krijgen over mogelijke terugvlucht. Zonder succes tot nog toe. En ook onrustwekkende info gekregen. Onze reis boekten we namelijk via een Duitse touroperator, Urlaubstours. Zij zorgden voor vlucht (vanuit Brussel) en hotel. We vlogen met een Thomas Cook vliegtuig. Maar plots lijkt niemand je te willen kennen. Want tja, met een Duitse touroperator geboekt. “U moet zich tot de Duitsers wenden”. En daar heet het dan “Reden Sie bitte mit der Fluggesellschaft”. En de lokale reisleider weet al helemaal van niks. Zijn goede raad: maak u eens goed kwaad als u telefoneert.
Hoe zit het eigenlijk met vrijheid van verkeer en goederen? Ik dacht dat dat nu net een van de grote verwezenlijkingen van de EU was: dat we ons vrij konden bewegen, en ook dingen vrij konden aankopen in andere lidstaten. En dat we daarbij uiteraard dan ook gelijke rechten uit putten als consument. Wel, tot nader order bekruipt me het gevoel dat we door die aankoop over een landsgrens heen meteen ook het statuut van tweederangsklant hebben meegekregen.
Het hotel lijkt intussen verder leeg te lopen. Een paar gelukkige zielen konden al een vlucht scoren, maar de instroom van nieuwe toeristen lijkt al bij al beperkt. De boeken zijn zo goed als uitgelezen, spelletjes met de kinderen al voor de elfendertigste keer gespeeld, de hotelgasten krijgen het meer en meer op hun heupen. Iedereen wil weg, naar huis.
Troost je, ik zit ook vast en heb mijn vlucht bij Thomas Cook geboekt. Enkel vlucht en dan ben je gelijk ook net iets minder waard. Heb ook al uren aan de telefoon gehangen en ben vooral bang dat ik op een dag (ooit) zal te horen krijgen: ´Maar mevrouw, uw vlucht is 2 uren geleden vertrokken!´.
Ach, ik ga mijn brood halen in Abu Ashara en daarop smeer ik mijn Nutella die ik ook daar koop en voor de rest geniet ik van het zonnetje en berust in mijn (al bij al toch niet zo slechte) lot. Als het hier nog lang duurt nodig ik jullie uit voor tomatensoep en frietjes met stoofvlees en chocomousse als toetje! 🙂
Morgen is mijn Zwitserse vriendin hier jarig en stiekem hoop ik dat ik hier dan nog zal zijn! Ach, ooit zien we onze Belgische regen en grijze lucht wel weer terug en wat mij betreft kan ik hier dan niet snel genoeg terug zijn!
LikeLike