Het sneeuwklokjes weekend is in het Arboretum een succes geweest. Hoewel. Er lag vanmorgen net wat te veel echte sneeuw hier in Kalmthout om veel klokjes te zien. Maar de tentoonstelling in het Van Geertenhof was dan weer exquis mooi met exemplaren van de Galanthus die je zelden bij elkaar ziet. En de tuin zelf, ah! Hamamelis in prachtige bloei: van geel over rozig tot bijna oranjerode exemplaren.
En dat allemaal bedekt met een laag sneeuw. Er zijn slechtere manieren om je zondag voormiddag door te brengen.
Een fragiele bloem dat sneeuwklokje. Of zo lijkt het toch. Want best een taai koekje als je het van wat dichterbij bekijkt. Dat krijgt zo maar een pak sneeuw op haar dak en verpinkt niet. Kan vorst trotseren, ijzige wind, koude die aan de bodem pas tergend traag verdwijnt voor de zon. En toch elegant in bescheidenheid. Het is een kleine bloem om vrolijk van te worden. Zoals Julie – Maria von Trapp – Andrews het zingt in “One of my favourite things”. Of toch bijna. Geen “Raindrops on roses” maar (voor de gelegenheid neem ik me wat dichterlijke vrijheid) “Snowdrops and roses and whiskers on kittens, these are a few of my favourite things…”
Inga Verhaert 