Speech 1 mei 2018

Kameraden, gezellinnen, beste vrienden,

Hier staan we dan weer. 1 mei!  Op zich is het al knap dat we tot hier geraakt zijn. Want met een oudere dieselwagen mogen we ’t stad niet meer in, omdat we de stadslucht vervuilen. En op de “parking” staan we lang te wachten op verouderde bussen. Want De Lijn moet besparen. Maar hier staan we weer.

Kameraden, we staan hier: kwaad en vastberaden. Kwaad: omdat men er georkestreerd werkelijk álles aan doet om ons verdacht en belachelijk te maken. Grof en schaamteloos tackelen ze onze vertegenwoordigers. De vuilste politieke campagne trucs halen ze boven om onze mensen onderuit te halen. En waarom?

Omdat de idee, waaruit wij onze kracht halen, onaantastbaar is. De socialistische idee dat alle mensen gelijke kansen, rechten en plichten moeten hebben. De idee van rechtvaardigheid, daar kunnen ze niet aan raken. De  idee dat de sterke schouders de zwaarste lasten moeten dragen, dat wie hulp nodig heeft die ook moet krijgen. Dat niemand mag achterblijven, van welke achtergrond, geloof, kleur of geslacht ook… Wij socialisten nemen iedereen mee. En die overtuiging, die strijd, is de rode lap in de ogen van wie niet wil delen uit zijn overvloed, zijn rijkdom en zijn macht.

Wij staan hier, trots en ongebroken. Fier dat we socialisten zijn die ons mogen inschakelen in de lange rij van mannen en vrouwen die voor sociale rechtvaardigheid alles hebben gegeven: hun werk, dikwijls ook hun leven. Fier en vastberaden om verder te bouwen op de krachtlijnen die ook Camiel Huysmans heeft uitgezet.

Zo’n 100 jaar geleden pleitte hij, tegen de stroom in, voor vrede in Europa en de wereld. Met die erfenis in gedachten zeggen we vandaag nee tegen nieuwe dure straaljagers – en al zeker als ze moeten dienen om kernwapens te vervoeren. Ze dienen de vrede niet, ze zijn immoreel duur. En ze zijn niet nodig.

• Wat wij wel nodig hebben, zijn méér medewerkers in rusthuizen. Zodat oude mensen niet bang moeten afwachten of iemand hen die dag nog gaat helpen. Wat wij nodig hebben, is een rusthuisfactuur die nooit meer hoger uitkomt dan het pensioen.
• Wat wij nodig hebben, is een zorgzekerheid zodat jonge mensen die ten einde raad uit het leven willen stappen meteen gepaste opvang krijgen. Voor ons is zorgzekerheid een vanzelfsprekendheid en geen optionele extra.

Wij hier allemaal samen: arbeiders en directeurs, verpleegkundigen en dokters,  schoonmakers en ingenieurs, leraren, studenten en gepensioneerden: wij dragen onze stad en de regio en wij weten wat er écht toe doet.

Neem nu ons onderwijs. Wij gaan niet mee in de droom van sommigen die gesegregeerde elite- en prestigescholen willen voor de happy few. Wij willen niet dat “rang en stand” al vanop de schoolbank gebetonneerd wordt. Dat zijn oude vormen en gedachten.

Wat wij willen zijn scholen als paleizen. Plaatsen waar kinderen nieuwsgierig worden. Waar leraren en schoolteams zich kunnen wijden aan hun wezenlijke taak en niet onder planlast bezwijken. Plaatsen waar we technici van de toekomst opleiden voor beroepen die vandaag nog niet bestaan. Waar we kennis en kunde overdragen met één missie voor ogen: jonge mensen boven zichzelf uittillen en een beloftevol toekomstperspectief bieden.

Wij, socialisten, trekken ons het lot aan van wie uit de boot  valt. Veel te veel mensen worden vandaag koudweg aan de kant van de onderwijsweg afgezet. Er ontstaat een leger van jonge mensen zonder kwalificaties, zonder diploma. En dus zonder veel kansen op werk, met weinig toekomstperspectief. Wij aanvaarden dat niet.

Menselijk talent overboord gooien, het ondergraaft ons systeem, het is ook onverantwoord duur. Scholen mogen best veel kosten, alleen niet aan de ouders. Want de kostprijs mag nooit een reden zijn om niet voor een opleiding te kiezen. We hebben vandaag álle talenten nodig, wat ze ook zijn.

In dit land hebben we één grondstof: brein en branie van jonge mensen. Dus is het aan ons om de béste scholen in de wereld te maken. Zonder schotten tussen opleidingsvormen en mét maximumfacturen in het middelbaar. De minister zegt dat het niet kan, nationalisten zeggen dat het niet mag. Waar socialisten mee besturen, doen we het gewoon. Wij socialisten geloven in en verwachten veel van onze jonge generaties. Onze verwachtingen in de jeugd zullen we nooit naar beneden bijstellen. In hen investeren is voor ons dan ook de éérste prioriteit.

Beste vrienden, wij weten wat er écht toe doet. Er zijn van die roepers die de mond vol hebben over de waarden van de verlichting en de gelijkheid tussen man en vrouw. Maar ze slagen er niet in de loonkloof tussen mannen en vrouwen in dit land ook maar een beetje te dichten.  Wat we nodig hebben, zijn maatregelen om de loonkloofwet tanden te geven. Om eindelijk gelijk loon voor gelijk werk te krijgen. Om de pensioenkloof te dichten zodat de schande van armoede bij oudere vrouwen eindelijk tot het verleden kan verwezen worden. Wat wij ook nodig hebben, zijn besturen die voor de helft uit vrouwen bestaan. We leven in het jaar 2018. Het is tijd.

Beste vrienden, er zijn rechtse rattenvangers die in hun analyse van wat er allemaal verkeerd gaat maar één refrein kennen: het is de schuld van…  de Sossen. En ja, wij socialisten hebben schuld! Wij hebben schuld aan het algemeen stemrecht waar we voor vochten, aan betaalde vakantie en de vijfdagenweek. Aan ziekteverzekering en sociale zekerheid. Het is allemaal de schuld van de Sossen. En we zijn er tots op.

Maar rechtse regenten, de Sossen zijn NIET de schuld van

• hogere energiefacturen die mensen in de armoede duwen
• van langere rijen aan de voedselbanken
• van alsmaar flexibeler werken met steeds minder bescherming
• van verhoogde werkdruk zonder einde zoals bij Lidl…
• van lekkende gammele kerncentrales die ons leven bedreigen maar ter wille van het profijt toch maar langer open blijven …

Rechtse regenten, jullie ”ploat” is nu grijsgedraaid en afgezaagd en ze klinkt vals. Want na jaren regeren zonder socialisten wordt met de dag duidelijker dat de rechtse keizer schone schijn verkoopt, als een keizer zonder kleren. En hoe groter de leugens, hoe vaak ze hun riedeltjes ook herhalen, hoe meer mensen beginnen te voelen:

• dat er gebakken lucht wordt verkocht,
• en dat er gezaagd wordt aan de poten van ons sociaal bestel
• dat we langer moeten werken voor minder pensioen
• dat mensen met zorgnoden wel een budget – maar geen plaats krijgen
• dat hun war on drugs niet leidt tot minder drugs maar wel tot oorlog in onze straten…

Beste vrienden, het is tijd. Tijd voor bestuurders met een hart voor deze stad en deze provincie. Die zich warm-menselijk het belang van de inwoners aantrekken eerder dan dat van aandeelhouders. Voor bestuurders die zich – niet met keizerlijke kuren– maar met hart en ziel totaal inzetten voor ALLE mensen.

Beste vrienden, hier staan wij, vastberaden, met een boodschap aan onze tegenstanders: aan onze ideeën kunnen jullie niet raken – en dus tackelen jullie onze mensen. Genoteerd. Maar weet één ding: juist op zulke momenten tonen socialisten wat ze waard zijn. Hoe meer we worden aangevallen, hoe sterker we samen in het verzet komen. Jullie zullen ons niet verdelen, jullie zullen ons niet verzwakken. Wij zijn één front. Hier staan wij. Wij wijken niet!

Kameraden, gezellinnen, beste vrienden, heb een wondermooie eerste mei!

Leve de vakbond, leve de Voorzorg, leve de sp.a!