Dankbaar

Een lange campagne is achter de rug. Een reis doorheen de provincie ook. Een provincie die ik de afgelopen 12 jaar goed heb leren kennen als een plaats met mensen waar ik veel om geef.

Het is een eer geweest jullie als gedeputeerde te hebben mogen dienen. De Zweden hebben een mooi woord voor mandataris: “förtroendevald”. Iemand die door vertrouwen is gekozen. Dat vertrouwen heb ik gisteren 13.782 keer opnieuw van jullie gekregen.

Ik ben daar diep erkentelijk voor. Het voelt aan als een goedkeuren van geleverd werk: onze scholen in provinciale handen houden en uitbreiden met 1000 plaatsen, het installeren van een maximumfactuur, het in groep aankopen van stroom, gas en zonnepanelen, het aanleggen van de fietsostrades, de kolonies van Wortel en Merksplas aan een Unesco nominatie helpen enz.

Ik ben ook diep dankbaar voor de vele vriendschappen die ik onderweg kon sluiten. Met partijkameraden zoals Rik en zijn team. Leden van onze en andere fracties. De onvolprezen onderwijsmensen van de provincies. Het team van Kempens Landschap. Bram en zijn ploeg in het Arboretum (de mooiste tuin van het westelijk halfrond). De creatievelingen bij communicatie, de helden van ict, de griffier en zijn mensen, terra-nova adepten Duan, Jef en Ria en nog vele, vele anderen. In het bijzonder nog deze reisgezellen: Davy, Cindy, Karolien, Charis, Emma, Peter, Helmut, Greet, Gino en Luc: jullie zijn zo vaak mijn anker geweest, ik denk dat we elkaar nooit echt meer lossen. Ik zie jullie graag.

Ongeacht welke taken nu op mijn pad komen, blijven mijn overtuiging en doel onveranderd: dat “de zachte krachten zeker zullen winnen in ’t eind”.