100 dagen geleden agendeerde ik voor de sp.a een voorstel om extra m/v-kracht ter beschikking te stellen in de strijd tegen intrafamiliaal geweld. Alle partijen in de gemeenteraad van Kalmthout vonden het een goed idee.
De cijfers liegen er dan ook niet om. Met minstens één gewelddadig incident per dag voert intrafamiliaal geweld de “hitparade” aan van misdrijven in de politiezone grens. Zeker wanneer je weet dat er onder de formele processen verbaal nog méér politionele meldingen zitten. Dat zijn incidenten die wel gerapporteerd en opgevolgd worden maar niet het statuut krijgen van een proces verbaal. Dus worden ze ook niet meegenomen in de criminaliteitsbarometer. Los daarvan is er ook een groot “dark number”. Het aantal incidenten dat nooit gerapporteerd geraakt. Uit schrik, schaamte of de misplaatste stelling “je niet met andermans zaken te mogen bemoeien”.
Verschillende instanties geven nu al aan dat de cijfers onder invloed van Corona-maatregelen nog verder stijgen. Ook hier in de grensstreek. Ik trok dus opnieuw aan de alarmbel. Hulp is dringend nodig!
Mijn vrees werd bevestigd: de schepen stelt hulp in het vooruitzicht… tegen het einde van dit jaar. Het mag dus duidelijk zijn: het gemeentebestuur beseft geenszins hoe urgent de situatie is. Schrijnend. Zeker wanneer je bedenkt dat er razendsnel geschakeld werd om bvb cadeaucheques voor de inwoners van Kalmthout uit te delen. Niet dat daar iets mis mee is. Maar de beslissing om daar ongeveer 200.000 € voor vrij te maken werd op luttele weken genomen. Om intrafamiliaal geweld effectiever te bestrijden is voor de gemeente Kalmthout 20.000 € nodig.
Er is al een uitvoerige bevraging van het werkveld gedaan, er zijn vergaderingen geweest met politiek en administratie samen, overleg binnen de zorgregio, meetings binnen de administratie apart en maar liefst drie gemeenteraden. Wellicht boog het college zich er ook al enkele keren over. Hoeveel vergaderingen zijn er eigenlijk nodig om deze beslissing te nemen?
#tweematenengewichten #fail
Inga Verhaert 