Het Laatste Nieuws
Midden juni weten de Vlaamse socialisten wie hen de komende jaren leidt: huidig voorzitter Bruno Tobback of uitdager John Crombez. Wél al zeker is dat de volgende ondervoorzitter een Antwerpse vrouw is. In de ring: de ervaren Kalmthoutse Inga Verhaert (46), running mate van Tobback, én het jonge Borgerhoutse talent Stephanie Van Houtven (32), sidekick van Crombez. Over één zaak zijn ze het roerend eens: het komt goed met de Antwerpse afdeling. “We gaan er in 2018 staan met een sterke, hechte ploeg.”
We spreken af in een gezellige bar op het Eilandje. “Deze buurt is het beste bewijs dat het vorige stadsbestuur een visie op de stad van de toekomst had. Bij het huidig rechts bestuur zie ik die visie niet. Waar willen ze met Antwerpen naartoe?”, vraagt Van Houtven zich af. De toon is gezet. Sp.a zit federaal, Vlaams en in de stad in de oppositie. In de provincie Antwerpen besturen ze nog wél mee. Vernieuwing is het ordewoord. ‘Crescendo’ (zo heet de operatie, red.) moet het gaan. Herbronnen om in 2018 het fort N-VA aan te vallen. Verhaert en Van Houtven schuimen alle hoeken van Vlaanderen af om de leden aan hun kant te krijgen. Op 28 april duelleren de kandidaat-voorzitters en -ondervoorzitters in de Antwerpse Arenbergschouwburg. “Maar wat de uitslag op 13 juni ook is, we zullen schouder aan schouder verderwerken voor de partij”, beklemtoont Verhaert. “Antwerpen wint altijd.” Neen, er gaapt geen diepe kloof tussen de twee leading ladies.
Handrem
Inga Verhaert: “Het was hard ontwaken met de rechtse regering. Elke dag kom ik mensen tegen die op N-VA hebben gestemd en zich dat nu beklagen. Ik begin te voelen dat het tij aan het keren is. Of we sommige thema’s zoals veiligheid (Gents burgemeester Daniël Termont haalde het aan, red.) te weinig hebben vastgepakt? Kijk, we hebben lang bestuurd. Daardoor is onze smoel minder scherp geworden. Maar we hebben ook veel gerealiseerd, denk maar aan de democratisering van het onderwijs, de uitbouw van een performant en betaalbaar openbaar vervoer en het behoud van de index. Compromissen maken: niets oneerbaars aan. We hebben die ook altijd loyaal verdedigd. Dat is wel even anders aan de rechterzijde, die de besparingen zo goed als uitsluitend doorrekent aan de gezinnen en niet aan de grote vermogens.”
Stephanie Van Houtven: “Ja, maar we hebben de voorbije jaren ook te vaak met de handrem op gereden. Ik woon bij de afrit van de ring in Borgerhout. De partij heeft te laat aandacht gehad voor Ademloos en Ringland. Bewegingen die helder communiceerden over gezondheid en leefbaarheid. Onze boodschap moet scherper. Weet je waar ik hard in geloof? Huisbezoeken. Mensen hebben er nood aan om te zien dat iemand als John Crombez mee de straat opgaat en ons verhaal brengt.”
Groeipijnen
In Antwerpen wacht sowieso een berg werk. De socialisten kwamen na bijna een eeuw op de oppositiebanken terecht. “Dat ging met groeipijnen gepaard”, erkent Verhaert. Ze wikt haar woorden. Logisch: nadat Yasmine Kherbache begin februari haar mandaat van oppositieleidster ter beschikking had gesteld, nam ze met Robert Voorhamme een bemiddelingsrol op. Eind juni pas weten we of de partij weer de rangen sluit. En of Kherbache het gezicht blijft van de Antwerpse sp.a. Van Houtven ziet die rol niet voor zichzelf weggelegd. “Straks word ik hopelijk ondervoorzitter. En in 2016 volg ik in Borgerhout Marij Preneel (Groen) op als districtsburgemeester. In 2018 zal ik de rol opnemen die men van mij verwacht. Ik zie wel wat er gebeurt.”
Verhaert blijft ongeacht het resultaat van de voorzittersverkiezingen gedeputeerde in het provinciebestuur (sp.a zit er in een coalitie met CD&V en N-VA, red.). “Ik twijfel er niet aan dat we er zullen staan met een hechte ploeg. We hebben genoeg talent in Antwerpen om er iets treffelijks van te maken. Ik weiger te geloven dat dat niet zou lukken. We hebben nog een beetje tijd nodig. Je moet immers de partijstatuten respecteren.”
Sinds 2013 zijn ook veel ogen gericht op Borgerhout, het enige district dat N-VA niet bestuurt. De linkse coalitie van sp.a, Groen en PVDA+ botst regelmatig met het stadhuis. “Ik geloof heel hard in die linkse samenwerking”, zegt Van Houtven. “Rechts voert een afbraakpolitiek in de stad, schrapt een heleboel dingen. We bieden een noodzakelijk tegengewicht voor het rechtse verhaal.”
Hier gaat Inga Verhaert wat op de rem staan: “Je moet geen afbreuk doen aan onze mensen die in een coalitie zitten met centrumrechtse partijen en er toch in slagen om linkse klemtonen te leggen. Als het kan met linkse partijen: des te beter. Maar je kunt het niet decreteren.”
Pannavoetbal
Verhaert en Van Houtven zitten dan weer vrijwel op dezelfde golflengte als het over de landelijke, kleinere afdelingen gaat. Verhaert: “Die afdelingen verdienen een stem in het kapittel. In onze campagne is dat voor Bruno en mij erg belangrijk. Buiten de steden valt nog winst te boeken voor sp.a. Daarom zetten we ook in op vorming van onze leden.” Van Houtven ziet lokale afdelingen als de motor van de partij.
Tot slot, de gemeenteraadsverkiezingen in 2018. Wat is er nodig om de N-VA in Antwerpen te verslaan?
Verhaert: “Teamspirit en ruggengraat. Het is tijd om recht te staan. We hebben in de put gezeten. Maar de anderen zijn niet onoverwinnelijk.”
Van Houtven: “N-VA focust op de figuur van Bart De Wever. In Borgerhout wordt veel pannavoetbal gespeeld. Wel, daar mag je een Messi tegenover zetten. Hij zal het niet halen. We hebben geen socialistische tegenhanger van De Wever nodig, wel een brede groep van mensen.”
PHILIPPE TRUYTS EN FILIP MARSBOOM
Copyright © 2015 De Persgroep Publishing. Alle rechten voorbehouden
Inga Verhaert 