Gazet van Antwerpen* – 06 Okt. 2015
Bij de provinciale secundaire scholen weten ouders vooraf precies hoeveel een schooljaar hen zal kosten. Voor de eerste twee jaren geldt zelfs een maximumfactuur: één bedrag, 250 euro, voor iedereen. Voor de hogere jaren wordt per richting met vaste bedragen gewerkt.
Voor kleuter- en basisscholen geldt al jaren voor elke leerling een maximumfactuur. Dat wil voor de lagere scholen zeggen dat de ouders maximum 70 euro moeten betalen voor extra leermiddelen of zwemlessen en dergelijke. Voor kleuters is het minder.
Voor secundaire scholen bestaat het systeem niet, al wordt er links en rechts (vooral links) voor gepleit. Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) meent dat de verschillen in kostprijs voor de richtingen te groot zijn. Alleen voor de eerste twee jaren wil ze het onderzoeken.
De provinciale scholen in Antwerpen (Sint-Godelieve, PIVA, PITO en PTS) hebben hier al sinds 2103 ervaring mee, onder impuls van gedeputeerde Inga Verhaert (sp.a).
Op vraag van het Netwerk tegen Armoede hebben ze het systeem grondig tegen het licht gehouden. Hun bevindingen: de eerste twee jaren is het echt goed te doen om met één maximumbedrag te werken voor alle richtingen. In de hogere graden is een compromis nodig: een vast, forfaitair bedrag per richting. Bijvoorbeeld 300 euro voor ASO, 400 euro voor de richting ‘veiligheid’. “De verschillen zijn te groot om het gelijk te trekken”, zegt provinciaal directeur Gerd Van Den Broeck. “Maar het vaste bedrag bespaart de ouders toch al onaangename verrassingen. Ze kunnen ook in schijven, met domiciliëring, betalen.”
Frederic Vanhauwaert van het Netwerk tegen Armoede is onder de indruk van de provinciale resultaten, “maar het is jammer dat er toch financiële drempels blijven voor de duurdere richtingen in de hogere jaren. We weten dat heel wat mensen op basis daarvan keuzes maken.”
Kleintjes
Een tweede gevoelig punt zijn de vele onbetaalde facturen waar scholen mee kampen. Volgens Gerd Van Den Broeck is het nog te vroeg om er cijfers op te plakken, “maar we hebben de indruk dat ouders makkelijker betalen als het zo overzichtelijk is.” Een maximumfactuur dwingt scholen op de kleintjes te letten en creatief te zijn. “Het is niet altijd makkelijk, maar sommige alternatieven zijn gewoon leuk”, luidt het. “Zo gaan de leerlingen van het Sint-Godelieve nu met de fiets naar de expohal in Deurne om te sporten, niet met de bus. De school heeft daarvoor zelf fietsen aangekocht. En bij tweedaagse activiteiten blijven ze op de school zelf kamperen. Dat vinden ze fantastisch.”
”Het gaat er om dat je het moet willen”, zegt Inga Verhaert. “Dan pas kun je zien hoe ver je kunt gaan.”
(dirk hendrikx)
Inga Verhaert 